b_250_0_16777215_0_0_images_RK_2022_pazdziernik_oswiata_EO4E8602.jpg

Wśród wielu muzycznych nagród niebywałe znaczenie w środowisku artystycznym mają te przyznawane przez Związek Kompozytorów Polskich. Gremium to założone już w wolnej Polsce w 1925 roku pierwotnie miało nazwę Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich. Po wyzwoleniu podczas Ogólnopolskiego Zjazdu Kompozytorów w Krakowie w 1945 roku przyjęło obecną nazwę jako kontynuacja przedwojennej tradycji a jego pierwszym prezesem został Piotr Perkowski. Członkami Zarządu były takie autorytety muzyczne jak: Roman Palester i Stanisław Wiechowicz – wiceprezesi oraz Witold Lutosławski – sekretarzem i skarbnikiem.

Przez 3 lata Związek zrzeszał tylko kompozytorów i dopiero na IV Walnym Zebraniu Członków ZKP powołano do życia Sekcję Muzykologów. Obecnie członkiem Związku może być kompozytor lub muzykolog, który wg Statutu w trwały sposób jest związany z polską kulturą muzyczną. W ZKP są także kategorie członka honorowego, zwyczajnego, kandydata i wspierającego. Funkcję prezesa pełni Mieczysław Kominek i działa aktywnie Koło Młodych Kompozytorów i Muzykologów. Statutowym celem ZKP jest działanie na rzecz kultury muzycznej, które realizowane jest poprzez organizowanie koncertów, festiwali, konferencji, kursów, wystaw i konkursów a także poprzez działalność wydawniczą. Do najważniejszych przedsięwzięć podejmowanych przez Zarząd Główny ZKP należy Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień", zainicjowany w 1956 roku przez Tadeusza Bairda i Kazimierza Serockiego. Zarząd przyznaje również nagrody za wyróżniającą się działalność zarówno na polu twórczym jak i edukacyjnym. Na posiedzeniu w dniu 17 marca 2021, Prezydium Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich, przyznało Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za zasługi na polu edukacji muzycznej Szkole Muzycznej I st. w Domosławicach, która obchodzi 10-lecie swego istnienia. W uzasadnieniu prezes ZKP, Mieczysław Kominek odczytał, że do podjęcia takiej decyzji skłoniła Zarząd realizacja bezprecedensowego programu nauczania obejmującego muzykę współczesną w wymiarze teoretycznym i praktycznym, ze szczególnym uwzględnieniem kompozytorów Grzegorza Majki i Renaty Stivriny (nota bene nauczycieli szkoły) za ich misyjną postawę w pracy twórczej na rzecz swojej placówki artystycznej poprzez komponowanie utworów - od solowych po wielkoobsadowe - i ich realizację w ramach szkolnych projektów artystycznych oraz dla dyrektora Kazimierza Wojnickiego za kierowanie tą wyjątkową placówką edukacyjną, w tym szczególnie za wsparcie i entuzjazm dla realizacji autorskiego programu nauki muzyki. Bardzo wnikliwą ale i osobistą laudację dla nagrodzonej Szkoły przedstawiła prof. dr hab. Anna Zawadzka-Gołosz. Zwróciła uwagę na kilka aspektów w działaniu szkoły, które oprócz stosunkowo krótkiej działalności placówki, innowacyjnych pomysłów przede wszystkim kładą nacisk na wychowanie młodego człowieka ku pięknu, kształtują jego wrażliwość, ukazują różnicę między dobrem a złem a ponadto preferują wypracowany przez siebie, unikalny sposób kształcenia muzycznego o charakterze integralnym i interdyscyplinarnym. A na czym on polega? EO4E8470Otóż łączy on w sobie nabywanie umiejętności wykonawczych, poznawanie muzyki wieków dawnych oraz praktyczne uczestniczenie w powstawaniu sztuki najnowszej. Jest to o tyle możliwsze, że wśród nauczycieli przedmiotów teoretycznych znalazło się troje kompozytorów oraz dyrygent. I właśnie coroczna realizacja nowego utworu na dużą obsadę wokalno-instrumentalną, pisanego przez pedagogów-kompozytorów specjalnie z myślą o ich uczniach, stała się najważniejszym elementem, scalającym cały proces nauczania oraz integrującym kilkuset młodych muzyków. Trudno takowyż dostrzec w innych szkołach artystycznych, nie promuje go Centrum Edukacji Artystycznej, które nieraz zdziwione jest zakresem aktywności muzycznej, wybiegającej daleko poza utarte schematy programowo-regulaminowe. I choć twórcą tej idei był nauczyciel, z wykształcenia polonista, sobie tylko wiadomym sposobem zgromadził wokół niej młodych a także doświadczonych pasjonatów muzyki przywołując tym samym zapomniane pojęcie człowieka/ludzi renesansu, którzy specjalizując się w swej dziedzinie otwarci są na wszystko co wiąże się z lepszym zrozumieniem muzyki i większymi umiejętnościami technicznymi. Stąd zasadne wydaje się pytania postawione przez Panią Laudator zaczynające się od słowa kim; 1. Kim jest człowiek kierujący tą placówką? 2. Kim są pedagodzy pracujący w tej szkole? i 3. Kim są jej uczniowie? Odpowiedź wydaje się nieprawdopodobna ale jedyna; to ludzie z pasją, którzy swoimi postawami wypełniają ważne posłannictwo, rzecz by można misje niesienia kaganka muzycznej oświaty z dala od wielkich aglomeracji i uznanych artystycznych centrów. Dość wspomnieć, że w macierzystej szkole i jej 7 oddziałach w sąsiednich miejscowościach w promieniu 50 km, poznaje podstawowe arkana muzyki prawie 700 uczniów, co jest ewenementem na skalę ogólnopolską zważywszy na fakt, że miejscowość, będąca wioską w gminie Czchów i w powiecie brzeskim liczy niecałe 300 osób. Uroczystość wręczenia nagrody miała mieć miejsce podczas 64. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień w 2021 r. Pandemiczny czas sprawił, że odwołano obie artystyczne imprezy. Niemniej jednak 21 września 2022, w auli K. Szymanowskiego Uniwersytetu F. Chopina w Warszawie w obecności Rektora Uczelni, prof. Klaudiusza Barana, wybitnych postaci muzycznych w Polsce; Łukasza Borowicza, Jerzego Maksymiuka, prof. Janusza Przybylskiego i innych decyzja Prezydium Zarządu ZKP stała się faktem. Za to wyróżnienie w serdecznych słowach podziękował dyrektor placówki, Kazimierz Wojnicki. EO4E8470Wspominając muzyczne autorytety i samorządowców, obecnych i nieobecnych, którzy z ogromną życzliwością ,,dopingowali wszystkie artystyczne poczynania domosławickiej szkoły muzycznej" podkreślił niebagatelną rolę swojej kadry pedagogicznej w tym dziele. To właśnie oni – jak mówił dyrektor – tworzyli rzeczywistość a dziś już 10-letnią historię tej szkoły, której prowadzenie jest dla niego osobiście zaszczytem. Swoje jakże precyzyjnie krótkie przemówienie zakończył słowami patrona szkoły, niezapomnianego w myśli polskiej, ks. prof. Józefa Tischnera: „Niebo nie przychodzi znikąd. Coś z nieba mamy w sobie. Coś z niego przekazujemy innym. Człowiek dla drugiego człowieka może być częścią nieba. I za tą część muzycznego nieba, którego nam Państwo uchyliliście, z głębi serca wszystkim dziękujemy”. Idealnym dopełnieniem słów dyrektora placówki był krótki koncert w wykonaniu zespołu wokalnego i orkiestry SM I st. w Domosławicach pod dyrekcją Grzegorza Majki (nomen omen wyróżnionego również za muzykę do tekstów T. Szymy o stanie wojennym podczas wręczania tegorocznych FENIKSÓW). Młodzi artyści pięknie wykonali najnowszą kompozycje swego dyrygenta czyli Symfonia II stopnia na sopran solo, zespół wokalny i orkiestrę, napisaną na tą właśnie uroczystość, która w murach muzycznej Alma Mater miała swą prapremierę. Partię solową wykonała Aleksandra Boskovic-Rożak. Zdziwienie malujące się na twarzach obecnych na widowni podczas wejścia na scenę przez zespół i orkiestrę (trzeba dodać, że ograniczonych do niezbędnego minimum) do występu przerodziło się w zauroczenie po wykonaniu koncertu. Były gromkie brawa a w kuluarowych rozmowach słowa zachwytu zarówno dla instrumentalistów jak i śpiewających. Nie zabrakło również gratulacji dla spiritus movens artystycznych projektów domosławickiej placówki, dyrektora Kazimierza Wojnickiego, któremu przed wyjazdem do Warszawy troska o bezpieczną podróż i jak najlepsze wykonanie spędzała sen z powiek tak samo jak radość z udanego wyjazdu po powrocie do Domosławic. Podsumowaniem tej relacji niech będą słowa głoszącej laudację prof. A. Zawadzkiej-Gołosz w których wyraziła nadzieję na rychłe utworzenie II st. edukacji muzycznej w Domosławicach oraz życzenie, aby dyrektor wraz ze swoją załogą na statku SM I st. „odważnie wypłynął na ocean, gdzie połów będzie obfity a ryba od głowy się na pewno nie zepsuje”. I parafrazując stałe zakończenie polskich baśni chcę powiedzieć, że ja też tam byłem, wszystko widziałem oraz słyszałem i zapisałem na kartce dla potomności. Od siebie z serca dokładam cegiełkę gratulacji a do życzeń Pani Profesor podpisuję się obiema rękami i na klawiaturze komputera. Viva la musica. Viva schola Domoslaviciensis!

dr Jan M Gładysz